مدلیابی روابط ساختاری اوقات فراغت جدی، هویت و وابستگی مکانی زنان

معمولاً الگوی­های رفتارهای اوقات فراغتی مبتنی بر اماکن و فضاها هستند. هدف از این مطالعه بررسی روابط علی میان اوقات­فراغت جدی، هویت و وابستگی مکانی زنان بود و از منظر هدف، کاربردی و از دیدگاه ماهیت و موضوع، از نوع توصیفی- همبستگی بوده و مبتنی بر مدل­سازی معادلات ساختاری انجام شده است. حجم نمونه براساس پیش فرض­های لحاظ شده مبنی بر سطح آلفای 05/0 و توان 90/0 از طریق نرم­افزار (PASS) برابر با 156 نفر تعیین شد. ابزار جمع­آوری اطلاعات در این تحقیق پرسشنامه­های اوقات ­­فراغت جدی گولد و همکاران (2008)، هویت و وابستگی مکانی کایل و همکاران (2005) بود. روایی پرسشنامه­ها پس از ترجمه سه مرحله­ای تأیید شد و پایایی ابزار مطلوب بود (0.92، 0.84 و 0.90 ). نتایج حاکی از آن است که باشگاه انقلاب تهران در ایجاد هویت­مکانی درخصوص آنچه زنان در ذهن خود درباره این مکان خاص ساخته­اند و میزان وابستگی به آن موفق عمل کرده­است. با وجود چنین اماکنی شانس و فرصت مشارکت زنان در فعالیت­های اوقات فراغتی از جمله ورزش بیشتر می­شود.